Sadece kendi çocuklarına değil bütün çocuklara değer veren insanlar iyi insanlardır. Bütün çocuklara değer vermeyen veya veremeyen insanlar ise iyilik, vicdan ve akıl sağlığı yönünden mutlaka soru işareti barındırırlar. Ve mutlaka psikolojilerinde, siyah olmasa da “rahatsız” gri bölgeler içerirler. Çocuklar zarar veremeyen ama her türlü zarara açık, korunmaya ihyacı olan varlıklardır. Bu yüzden bir insanın ne kadar iyi veya ne kadar kötü olduğu; vicdani ve akıl sağlık durumu sadece çocuklara davranış ve yaklaşımlarından dahi rahatlıkla ve yüksek isabet ile anlaşılabilir.
